Επιτρέπονται οι σκύλοι στις παραλίες ;
Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι το ερώτημα που απασχολεί εμάς τους φιλόζωους είναι εάν θα βρούμε κάποια κατάλληλη παραλία για να κολυμπήσουμε παρέα με τον τετράποδο φίλο μας .
Οι δύο βασικές νομοθετικές διατάξεις που ρυθμίζουν το θέμα αυτό είναι ο νόμος 4039/2012 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα Λαυρίου (άρθρο 230 παρ. 1 ζ της Υ.Α. 1046/1978, η οποία εξεδόθη κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 156 του ν.δ. 187/1973 του ΚΩΔΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ).
Περαιτέρω, από άποψη νομολογίας, έχουν εκδοθεί δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δικαστικές αποφάσεις, η εφετειακή 2130/2003 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η 175/2005 του Αρείου Πάγου, η οποία αναίρεσε την προηγούμενη, με αφορμή την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία, εν έτει 2000, είχε υποπέσει στο μέγα ολίσθημα να βάλει τον μικρόσωμο σκύλο της στη θάλασσα σε μη οργανωμένη παραλία της περιοχής Σουνίου, αρνούμενη στη συνέχεια να τον απομακρύνει, παρά τις διαμαρτυρίες λουόμενου, ο οποίος φοβήθηκε μετάδοση ασθενειών και άσκησε εναντίον της αγωγή αποζημίωσης για προσβολή της προσωπικότητάς του.
Α) Κατ΄ αρχήν είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι παραλίες ανήκουν στην δικαιοδοσία των αστυνομικών και όχι των λιμενικών αρχών (άρθρο 3 παρ. 1 περ. β του ν.δ. 444/1970).
Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Σύρου κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ : «Αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος για τη διενέργεια προανακριτικών και αστυνομικών πράξεων (σημείωση δική μου, η επιβολή τυχόν προστίμου στον ιδιοκτήτη του σκύλου συνιστά αστυνομική πράξη) υφίσταται στους λιμένες και στις χερσαίες ζώνες αυτών, αυτή δε, επεκτείνεται και στις παραλίες, για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθ. 3 παρ. 1 περ. β’, στις οποίες δηλαδή διενεργούνται εργασίες οι οποίες είναι συναφείς με τη λειτουργία των λιμένων και όχι σε οποιαδήποτε άλλη παραλία. Σε οποιαδήποτε άλλη παραλία, αρμόδια είναι η κατά τόπο αστυνομική αρχή, εξαιρουμένων βέβαια των περιπτώσεων που διενεργούνται οι εργασίες, οι οποίες προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 3, οπότε ο εν λόγω χώρος εξομοιώνεται με λιμένα και χερσαία ζώνη λιμένα, ιδρυόμενης σ’ αυτήν την περίπτωση σχετικής αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος.»
Επομένως, οι τόποι αρμοδιότητας του Λιμενικού, όπως αυτοί καθορίζονται από το νόμο, αφορούν την θαλάσσια περιοχή, τους λιμένες και τις χερσαίες ζώνες των λιμένων και ΟΧΙ τις παραλίες εν γένει και επομένως, το τυχόν πρόστιμο στις παραλίες πρέπει να το κόψει η αστυνομία (και η δημοτική), εκτός εάν σε κάποιο τόπο δεν υπάρχει αστυνομία (πχ κάποια νησιά), οπότε το κόβει η λιμενική αστυνομία.
Β) Στη συνέχεια πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στην κυκλοφορία του σκύλου σε παραλία λουομένων και στο μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα.
Σύμφωνα με τον ν. 4039/2012 (καθώς και κατά τον προϊσχύοντα 3170/2003) επιτρέπεται ο περίπατος του σκύλου σε κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους, αρκεί να μην κυκλοφορεί ελεύθερος και να γίνεται ο περίπατος πάντα με συνοδό (άρθρο 5 παρ. 3). Ο σκύλος μας μπορεί να μας ακολουθεί σε κάθε υπαίθριο κοινόχρηστο χώρο, άρα και στις παραλίες, οργανωμένες και μη, αρκεί να είναι πάντα συνοδευόμενος και να έχουμε μαζί το βιβλιάριο υγείας του για να αποδείξουμε ότι είναι εμβολιασμένος αν μας ζητηθεί.
Όσον αφορά την περιβόητη εγκύκλιο Μ.Φ. 3111.10/1/93/20-05-93 της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του ΥΠΕΝ, η οποία επαναλαμβάνεται και στη νεότερη υπ΄ αριθμ. πρωτ. Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006 και σύμφωνα με την οποία «…Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται την δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση. Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει, είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση», αυτή δεν ισχύει κατά το μέρος που μιλαει για άμεση απομάκρυνση των σκύλων από την παραλία άμα τη εμφανίσει λουομένων , καθόσον ο νόμος υπερισχύει της εγκυκλίου.
Εάν παρ΄ όλα αυτά, κάποιο αρμόδιο αστυνομικό ή λιμενικό όργανο κόψει πρόστιμο για μη απομάκρυνση του σκύλου από την παραλία, τότε μπορεί να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος, είναι δε πολύ πιθανό, εάν κάποιος προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια κατά του προστίμου που θα του επιβληθεί, να δικαιωθεί όταν φτάσει η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα, παράβαση νόμου κλπ.
Γ) Το πρόβλημα επομένως δεν είναι η κυκλοφορία και παρουσία των σκύλων στις παραλίες, αλλά το επιτρεπτό ή μη να μπαίνουν τα σκυλιά στη θάλασσα .
Η γενική άποψη που έχει επικρατήσει είναι ότι στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 230 § 1 περ. ζ του αναχρονιστικού (ισχύει από το 1978) Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, κατά τον οποίο απαγορεύεται η κυκλοφορία ζώων, καθώς και το λούσιμο αυτών σε χώρους λουομένων, άποψη που έχει δεχτεί και ο Άρειος Πάγος (πιο πάνω απόφαση). Οι παραβάτες τιμωρούνται με πρόστιμο από 50 έως 150 ευρώ. Σημειωτέον ότι η ως άνω διάταξη για την απαγόρευση ζώων στις παραλίες αφορά μόνο τον Γενικό Κανονισμό Λιμένος Λαυρίου και τον χώρο ευθύνης του και μόνο κατ΄ αναλογία μπορεί να γίνει δεκτή η εφαρμογή του και στις άλλες ελληνικές παραλίες.
Από εκεί και πέρα είναι θέμα ερμηνείας του τι θεωρείται χώρος λουομένων. Σύμφωνα με τις παραπάνω εγκυκλίους, η ύπαρξη λουομένων σε μία θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως χώρου λουομένων και την ως εκ τούτου, εφαρμογή της απαγόρευσης της ως άνω διάταξης για τον χώρο αυτό, με άλλα λόγια όλες οι ελληνικές παραλίες είναι εν δυνάμει χώροι λουομένων. Στο πυρ το εξώτερο δηλ. οι φιλόζωοι πολίτες που θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους παρέα με τον πιστό τους φίλο, άντε να βρούμε καμιά έρημη βραχονησίδα που να μην πατάει το πόδι του λουόμενος (!). Και πάλι όμως δεν μπορείς να είσαι ήσυχος γιατί εάν εμφανισθεί έστω και ένας υστερικός λουόμενος που φοβάται ότι θα μολυνθεί από το σκύλο, δεν επιτρέπεται να μπει ο σκύλος στη θάλασσα.
Παρά ταύτα, οι δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάζοντας την έφεση στην υπόθεση της ως άνω γυναίκας, έκριναν (ορθώς) ότι στις μη οργανωμένες παραλίες μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει το μπάνιο του με τον σκύλο του και προχωρώντας στη συνέχεια σε συσταλτική ερμηνεία της παραπάνω διάταξης του Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, έκριναν ως χώρο λουομένων όχι όλες τις περιοχές των ακτών που είναι προσιτές για θαλάσσια μπάνια, αλλά μόνον εκείνες που έχουν λουτρικές εγκαταστάσεις. Δυστυχώς αυτή η άποψη κατέπεσε στον Άρειο Πάγο.
Συνοψίζοντας, επιτρέπεται η παρουσία και ο περίπατος σκύλων στις παραλίες αρκεί να συνοδεύεται, επιτρέπεται να κάνετε μπάνιο στο σκύλο σας σε απομακρυσμένες παραλίες, εκτός εάν παραπονεθεί κάποιος λουόμενος και σε κάθε περίπτωση αρμόδιο όργανο για την βεβαίωση της παράβασης είναι αρμόδιο όργανο βεβαίωσης τα παράβασης είναι για μεν την παρουσία και τον περίπατο του σκύλου στην παραλία η αστυνομία - εφόσον επιμένει παρά τον νόμο να βεβαιώσει παράβαση - για δε το μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα το λιμενικό.
Η πολυνομία που επικρατεί στο Ελληνικό Κράτος, δημιουργεί συχνά καταστάσεις σύγχυσης μεταξύ πολιτών και ελεγκτικών οργάνων, ώστε πολλές φορές δεν γνωρίζουν οι μεν τα δικαιώματά τους και οι δε τις υποχρεώσεις τους και γι αυτό πρέπει το οργανωμένο φιλοζωικό κίνημα να κινηθεί προς την κατεύθυνση πίεσης των αρμοδίων για την αλλαγή αυτού του αναχρονιστικού και θολού καθεστώτος σε σχέση με το επιτρεπτό ή μη της δυνατότητας χρήσης παραλιών και θαλασσών από φιλόζωους πολίτες με τα κατοικίδιά τους.
Βάσω Τάκη
Δικηγόρος - Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών Σωματείων.
Οι δύο βασικές νομοθετικές διατάξεις που ρυθμίζουν το θέμα αυτό είναι ο νόμος 4039/2012 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα Λαυρίου (άρθρο 230 παρ. 1 ζ της Υ.Α. 1046/1978, η οποία εξεδόθη κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 156 του ν.δ. 187/1973 του ΚΩΔΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ).
Περαιτέρω, από άποψη νομολογίας, έχουν εκδοθεί δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δικαστικές αποφάσεις, η εφετειακή 2130/2003 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η 175/2005 του Αρείου Πάγου, η οποία αναίρεσε την προηγούμενη, με αφορμή την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία, εν έτει 2000, είχε υποπέσει στο μέγα ολίσθημα να βάλει τον μικρόσωμο σκύλο της στη θάλασσα σε μη οργανωμένη παραλία της περιοχής Σουνίου, αρνούμενη στη συνέχεια να τον απομακρύνει, παρά τις διαμαρτυρίες λουόμενου, ο οποίος φοβήθηκε μετάδοση ασθενειών και άσκησε εναντίον της αγωγή αποζημίωσης για προσβολή της προσωπικότητάς του.
Α) Κατ΄ αρχήν είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι παραλίες ανήκουν στην δικαιοδοσία των αστυνομικών και όχι των λιμενικών αρχών (άρθρο 3 παρ. 1 περ. β του ν.δ. 444/1970).
Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Σύρου κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ : «Αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος για τη διενέργεια προανακριτικών και αστυνομικών πράξεων (σημείωση δική μου, η επιβολή τυχόν προστίμου στον ιδιοκτήτη του σκύλου συνιστά αστυνομική πράξη) υφίσταται στους λιμένες και στις χερσαίες ζώνες αυτών, αυτή δε, επεκτείνεται και στις παραλίες, για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθ. 3 παρ. 1 περ. β’, στις οποίες δηλαδή διενεργούνται εργασίες οι οποίες είναι συναφείς με τη λειτουργία των λιμένων και όχι σε οποιαδήποτε άλλη παραλία. Σε οποιαδήποτε άλλη παραλία, αρμόδια είναι η κατά τόπο αστυνομική αρχή, εξαιρουμένων βέβαια των περιπτώσεων που διενεργούνται οι εργασίες, οι οποίες προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 3, οπότε ο εν λόγω χώρος εξομοιώνεται με λιμένα και χερσαία ζώνη λιμένα, ιδρυόμενης σ’ αυτήν την περίπτωση σχετικής αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος.»
Επομένως, οι τόποι αρμοδιότητας του Λιμενικού, όπως αυτοί καθορίζονται από το νόμο, αφορούν την θαλάσσια περιοχή, τους λιμένες και τις χερσαίες ζώνες των λιμένων και ΟΧΙ τις παραλίες εν γένει και επομένως, το τυχόν πρόστιμο στις παραλίες πρέπει να το κόψει η αστυνομία (και η δημοτική), εκτός εάν σε κάποιο τόπο δεν υπάρχει αστυνομία (πχ κάποια νησιά), οπότε το κόβει η λιμενική αστυνομία.
Β) Στη συνέχεια πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στην κυκλοφορία του σκύλου σε παραλία λουομένων και στο μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα.
Σύμφωνα με τον ν. 4039/2012 (καθώς και κατά τον προϊσχύοντα 3170/2003) επιτρέπεται ο περίπατος του σκύλου σε κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους, αρκεί να μην κυκλοφορεί ελεύθερος και να γίνεται ο περίπατος πάντα με συνοδό (άρθρο 5 παρ. 3). Ο σκύλος μας μπορεί να μας ακολουθεί σε κάθε υπαίθριο κοινόχρηστο χώρο, άρα και στις παραλίες, οργανωμένες και μη, αρκεί να είναι πάντα συνοδευόμενος και να έχουμε μαζί το βιβλιάριο υγείας του για να αποδείξουμε ότι είναι εμβολιασμένος αν μας ζητηθεί.
Όσον αφορά την περιβόητη εγκύκλιο Μ.Φ. 3111.10/1/93/20-05-93 της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του ΥΠΕΝ, η οποία επαναλαμβάνεται και στη νεότερη υπ΄ αριθμ. πρωτ. Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006 και σύμφωνα με την οποία «…Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται την δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση. Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει, είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση», αυτή δεν ισχύει κατά το μέρος που μιλαει για άμεση απομάκρυνση των σκύλων από την παραλία άμα τη εμφανίσει λουομένων , καθόσον ο νόμος υπερισχύει της εγκυκλίου.
Εάν παρ΄ όλα αυτά, κάποιο αρμόδιο αστυνομικό ή λιμενικό όργανο κόψει πρόστιμο για μη απομάκρυνση του σκύλου από την παραλία, τότε μπορεί να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος, είναι δε πολύ πιθανό, εάν κάποιος προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια κατά του προστίμου που θα του επιβληθεί, να δικαιωθεί όταν φτάσει η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα, παράβαση νόμου κλπ.
Γ) Το πρόβλημα επομένως δεν είναι η κυκλοφορία και παρουσία των σκύλων στις παραλίες, αλλά το επιτρεπτό ή μη να μπαίνουν τα σκυλιά στη θάλασσα .
Η γενική άποψη που έχει επικρατήσει είναι ότι στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 230 § 1 περ. ζ του αναχρονιστικού (ισχύει από το 1978) Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, κατά τον οποίο απαγορεύεται η κυκλοφορία ζώων, καθώς και το λούσιμο αυτών σε χώρους λουομένων, άποψη που έχει δεχτεί και ο Άρειος Πάγος (πιο πάνω απόφαση). Οι παραβάτες τιμωρούνται με πρόστιμο από 50 έως 150 ευρώ. Σημειωτέον ότι η ως άνω διάταξη για την απαγόρευση ζώων στις παραλίες αφορά μόνο τον Γενικό Κανονισμό Λιμένος Λαυρίου και τον χώρο ευθύνης του και μόνο κατ΄ αναλογία μπορεί να γίνει δεκτή η εφαρμογή του και στις άλλες ελληνικές παραλίες.
Από εκεί και πέρα είναι θέμα ερμηνείας του τι θεωρείται χώρος λουομένων. Σύμφωνα με τις παραπάνω εγκυκλίους, η ύπαρξη λουομένων σε μία θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως χώρου λουομένων και την ως εκ τούτου, εφαρμογή της απαγόρευσης της ως άνω διάταξης για τον χώρο αυτό, με άλλα λόγια όλες οι ελληνικές παραλίες είναι εν δυνάμει χώροι λουομένων. Στο πυρ το εξώτερο δηλ. οι φιλόζωοι πολίτες που θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους παρέα με τον πιστό τους φίλο, άντε να βρούμε καμιά έρημη βραχονησίδα που να μην πατάει το πόδι του λουόμενος (!). Και πάλι όμως δεν μπορείς να είσαι ήσυχος γιατί εάν εμφανισθεί έστω και ένας υστερικός λουόμενος που φοβάται ότι θα μολυνθεί από το σκύλο, δεν επιτρέπεται να μπει ο σκύλος στη θάλασσα.
Παρά ταύτα, οι δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάζοντας την έφεση στην υπόθεση της ως άνω γυναίκας, έκριναν (ορθώς) ότι στις μη οργανωμένες παραλίες μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει το μπάνιο του με τον σκύλο του και προχωρώντας στη συνέχεια σε συσταλτική ερμηνεία της παραπάνω διάταξης του Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, έκριναν ως χώρο λουομένων όχι όλες τις περιοχές των ακτών που είναι προσιτές για θαλάσσια μπάνια, αλλά μόνον εκείνες που έχουν λουτρικές εγκαταστάσεις. Δυστυχώς αυτή η άποψη κατέπεσε στον Άρειο Πάγο.
Συνοψίζοντας, επιτρέπεται η παρουσία και ο περίπατος σκύλων στις παραλίες αρκεί να συνοδεύεται, επιτρέπεται να κάνετε μπάνιο στο σκύλο σας σε απομακρυσμένες παραλίες, εκτός εάν παραπονεθεί κάποιος λουόμενος και σε κάθε περίπτωση αρμόδιο όργανο για την βεβαίωση της παράβασης είναι αρμόδιο όργανο βεβαίωσης τα παράβασης είναι για μεν την παρουσία και τον περίπατο του σκύλου στην παραλία η αστυνομία - εφόσον επιμένει παρά τον νόμο να βεβαιώσει παράβαση - για δε το μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα το λιμενικό.
Η πολυνομία που επικρατεί στο Ελληνικό Κράτος, δημιουργεί συχνά καταστάσεις σύγχυσης μεταξύ πολιτών και ελεγκτικών οργάνων, ώστε πολλές φορές δεν γνωρίζουν οι μεν τα δικαιώματά τους και οι δε τις υποχρεώσεις τους και γι αυτό πρέπει το οργανωμένο φιλοζωικό κίνημα να κινηθεί προς την κατεύθυνση πίεσης των αρμοδίων για την αλλαγή αυτού του αναχρονιστικού και θολού καθεστώτος σε σχέση με το επιτρεπτό ή μη της δυνατότητας χρήσης παραλιών και θαλασσών από φιλόζωους πολίτες με τα κατοικίδιά τους.
Βάσω Τάκη
Δικηγόρος - Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών Σωματείων.
Τι είναι το αυτόφωρο έγκλημα και ποιά τα χρονικά όριά του;
Αυτόφωρο έχουμε αυτόφωρο έγκλημα, εφόσον σε κάθε περίπτωση δεν έχει περάσει ολόκληρη η επόμενη μέρα από τη διάπραξη του Τα χρονικά όρια του αυτόφωρου αρχίζουν από της στιγμής της τέλεσης της αξιόποινης πράξης και εκπνέουν με τη παρέλευση ολόκληρης της επόμενης μέρας (12η ώρα βραδινή). O αρμόδιος Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών κρίνει σε κάθε περίπτωση για το αν υπάρχει ή όχι αυτόφωρο Διεθνης Διακηρυξη Δικαιωμάτων των Ζώων
Άρθρo Πρώτo
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης. Άρθρο Δεύτερο 1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. 2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. 3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο. Άρθρο Τρίτο 1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. 2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνει στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου. Άρθρο Τέταρτο 1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. 2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού. Άρθρο Πέμπτο 1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη. Άρθρο Έκτο 1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. 2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική. Άρθρο Έβδομο Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική. Άρθρο Όγδοο 1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. 2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές. Άρθρο Ένατο Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας. Άρθρο Δέκατο 1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου. Άρθρο Ενδέκατο Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή. Άρθρο Δωδέκατο 1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί “γενοκτονία”, έγκλημα απέναντι στο είδος. 2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία. Άρθρο Δέκατο Τρίτο 1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. 2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται. Άρθρο Δέκατο Τέταρτο 1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. 2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων - Παρίσι 1978 |
Εγκύκλιος
|
Εγκυκλιος Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς Ασρτυνομικά Τμήματα | |
File Size: | 580 kb |
File Type: |
165/2009 ΑΠ | |
File Size: | 62 kb |
File Type: | doc |
Απλές νομικές συμβουλές
. Ακουω ενα σκυλακι να κλαιει απο μια κοντινη αυλη , τι να κανω?
Αρχικά πρέπει να προσδιορίσουμε την αιτία του κλάματος και ανάλογα να ενεργήσουμε.
Η πιο απλή και συνηθισμένη περίπτωση είναι να κλαίει επειδή είναι μόνο του, ειδικά εάν είναι κουτάβι,οπότε του μιλάμε και προσπαθούμε να το ηρεμήσουμε. Παράλληλα ενημερώνουμε τους ανθρώπους που το έχουν και τους δίνουμε οδηγίες πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα ότι δηλ. θα πρέπει στην αρχή να το αφήνουν λίγη ώρα μόνο και να αυξάνουν το χρόνο σταδιακά, ώστε το σκυλί να είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψουν. Επίσης είναι σημαντικό να τους πούμε ότι πρέπει να φροντίσουν ώστε το σκυλί τους να μην κλαίει( και να μην γαυγίζει) στην αυλή ή στο διαμέρισμα σε ώρες κοινής ησυχίας, γιατί οποιοσδήποτε γείτονας ενοχληθεί μπορεί να καλέσει το 100, οπότε μπορεί να τους επιβληθεί κάποιο πρόστιμο.
Άλλη αιτία που μπορεί να κλαίει είναι γιατί το έχουν δεμένο. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να ελέγξετε εάν παραμένει δεμένο παρα πολλές ώρες ή και μόνιμα, οπότε στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι υπάρχει κακοποίηση και ενεργούμε όπως παρακάτω.
Οι ερωτήσεις β, γ, δ και ε αφορούν κακοποίηση ζώου και ενεργούμε ως ακολούθως.
β. Ειδα εναν γειτονα να δερνει το σκυλι του στο μπαλκόνι του τι να κανω?
γ. Ειδα σκυλακια δεμενα αποστεωμένα κυνηγων στο χτημα τους τι να κανω?
δ.Μια γρια κυρια πνιγει απενειλημμενα τα μικρα της γατας του κηπου της και τα πεταει στα σκουπιδια τι να κανω?
ε.Ενας αρρωστος μαλλον πυροβολει τις γατες με αεροβόλο/ κρεμαει σε τσιγκελι κρεας και τις σκοτωνει/ ριχνει κεζαπι απο το μπαλκονι του, μπορω να κανω κατι α ναι τι?
1η δυνατότητα : Πηγαίνουμε στην Αστυνομία και ζητάμε να καταγραφεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων. Θα βοηθούσε εάν είχαμε και τα στοιχεία του γείτονα ή των κυνηγών ή της γριάς κυρίας κλπ Η Αστυνομία οφείλει να αναζητήσει τον δράστη, να τον καλέσει στο Τμήμα και να του κάνει συστάσεις ώστε να μην επαναλειφθεί το γεγονός. Σε σοβαρή κακοποίηση ζώου οφείλει να μηνύσει τον δράστη αυτεπάγγελτα, κάτι που φυσικά σπάνια θα έκανε από μόνο του το Αστυνομικό όργανο.
2η δυνατότητα : Υποβάλλουμε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα ή μήνυση στην Αστυνομία ή στην Ασφάλεια (εάν ο δράστης είναι άγνωστος), ώστε να κινηθεί αυτεπάγγελτα η σχετική διαδικασία. Δίνουμε και τα πλήρη στοιχεία μας, γιατί θα κληθούμε να καταθέσουμε σαν μάρτυρες.
3η περίπτωση : Εάν πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρή κακοποίηση ενημερώνουμε τον εισαγγελέα και του ζητάμε να αφαιρέσει προσωρινά με διάταξή του το σκυλί από την κατοχή του ιδιοκτήτη και να το παραδώσει σε ζωοφιλικό σωματείο ή σε καταφύγιο ζώων. Γι αυτό στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια του τοπικού ζωοφιλικού σωματείου. Εάν δεν υπάρχει σωματείο ο Εισαγγελέας θα πρέπει να βρει το κατάλληλο μέρος για την προσωρινή φιλοξενία του σκύλου.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις μπορούμε να ενεργήσουμε από μόνοι μας ή να ζητήσουμε τη βοήθεια του τοπικού ζωοφιλικού σωματείου ή κάποιου Δικηγόρου. Επίσης, ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού μπορούμε για αρχή να μιλήσουμε στον ιδιοκτήτη και να τον προειδοποιήσουμε ότι εάν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση θα καλέσουμε την Αστυνομία. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι κάτοχοι ζώων ότι υπάρχει νομοθεσία σε αυτή τη χώρα που προστατεύει τα ζώα και επίσης είναι σημαντικό να μην αδιαφορούμε όταν αντιλαμβανόμαστε περιστατικά κακοποίησης και να μην διστάζουμε να κάνουμε κάποιες ενέργειες. Μόνο έτσι μπορεί να συναιτιστεί ο κάθε αδιάφορος ιδιοκτήτης, με την απειλή δηλαδή λήψης μέτρων σε βάρος του.
στ.ειδα ενα ζωο σε ασχημη κατασταση σε ενα πετ σοπ τι μπορω να κανω?
Εάν το σκυλί είναι σε άσχημη κατάσταση ενεργούμε όπως παραπάνω δηλ. καταγγελία σε Αστυνομία ή Εισαγγελέα κλπ γιατί υπάρχει κακοποίηση . Περαιτέρω, ο νόμοςαναφέρει πολύ αναλυτικά τις συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να διαβιούν τα ζώα στα pet-shops. Εάν υπάρχει παραβίαση αυτών των διατάξεων, ενημερώνουμε την Δ/ση Κτηνιατρικής της Νομαρχίας, η οποία είναι υποχρεωμένη να ελέγξει την καταγγελία και να επιβάλλει κυρώσεις. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο έως 1500 ευρώ και σε περίπτωση υποτροπής μπορεί να ανασταλεί η άδεια λειτουργίας από 6 μήνες έως 3 χρόνια ή και να αφαιρεθεί οριστικά.
ζ, Ο Δημος εριξε φολα στα σκυλια- γατες τις περιοχης μου τι μπορω να κανω?
Εαν έχω αποδείξεις (κυρίως μάρτυρες) καταθέτω μήνυση ή μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα ή στην Αστυνομία για να ασκηθεί αυτεπάγγελτα ποινική δίωξη. Εάν δεν έχω αποδείξεις καταθέτω μήνυση κατ΄ αγνώστων στην Ασφάλεια. Παράλληλα φροντίζω να πάρει το θέμα δημοσιότητα στέλνοντας καταγγελία στις τοπικές ή μη εφημερίδες ή σε κανάλια, αποφεύγοντας όμως να κατονομάσω τον Δήμο απ΄ ευθείας εάν δεν έχω επαρκείς αποδείξεις.
Επίσης, σε κάθε περιστατικό δηλητηρίασης με φόλα πρέπει να κάνουμε τις ενέργειες που αναφέρονται παρακάτω.
η. Καποιος αγνωστος γειτονας ριχνει επανειλημένα φολες στη γειτονια μας τι να κανουμε?
Καλούμε την Αστυνομία επί τόπου, στο μέρος δηλ. όπου βρίσκεται ακόμα το πτώμα ή τα πτώματα, η οποία υποχρεούται να έλθει και να κάνει μήνυση αυτεπάγγελτα κατ΄ αγνώστων. Εάν υπάρχουν κάποιες υποψίες ή στοιχεία ενημερώνουμε την Αστυνομία. Συγχρόνως φροντίζουμε να βγάλουμε φωτογραφίες, ενώ παράλληλα ειδοποιούμε και την Δ/ση Κτηνιατρικής της Νομαρχίας να έλθει γιά να πάρει το πτώμα και να το στείλει σε επίσημο Τοξικολογικό Εργαστήριο, προκειμένου να επιβεβαιωθεί από τον έλεγχο των σπλάχνων το είδος του δηλητηρίου. Εάν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα φροντίζουμε να πάρουμε μια βεβαίωση κτηνιάτρου ότι το ζώο πέθανε από δηλητηρίαση. Εάν δεν καλέσουμε την Αστυνομία καταθέτουμε στην Ασφάλεια μήνυση κατ΄ αγνώστων, παραδίδοντας μαζί τις φωτογραφίες και τη βεβαίωση.
Εκτός από αυτές τις ενέργειες μπορούμε να κολλήσουμε στη περιοχή αφίσες που ενημερώνουν τον κόσμο ότι η δηλητηρίαση ζώων είναι ποινικό αδίκημα και ότι τιμωρείται από το νόμο. Γενικά φροντίζουμε να δώσουμε δημοσιότητα στο γεγονός με την ελπίδα ότι θα αποτρέψουμε τον δράστη από τέτοιες ενέργειες στο μέλλον. Εάν υπάρχει η δυνατότητα επικηρήσσουμε τον δράστη με κάποιο ποσό, για όποιον μας δώσει αξιοποιήσιμες πληροφορίες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, γιατί όσο δεν αντιδρούμε τόσο οι δράστες αποθρασύνονται και ξαναχτυπούν.
θ. Μια φιλη μου πηρε σκυλο- γατο αλλα δεν τον φροντιζει καθολου τι να της πω?
Φροντίζω να την ενημερώσω για τις υποχρεώσεις που έχει εκ του νόμου, ότι δηλαδή πρέπει να φροντίζει το κατοικίδιό της, διαφορετικά υπάρχει κακοποίηση και θα έχει σοβαρές συνέπειες. Από το να της γίνει μήνυση έως να της το αφαιρέσουν με εντολή εισαγγελέα.
ι. Ποιο ειναι το προστιιμο κακοποιησης η φονου ζωου?
Νόμος 1197/1981. Η κακοποίηση, ο βασανισμός και η δολοφονία ζώου είναι πλημέλλημα και τιμωρείται με φυλάκιση έως 5 μήνες ή χρηματική ποινή από 300 έως 1500 ευρώ ή και με τις δύο ποινές
Αρχικά πρέπει να προσδιορίσουμε την αιτία του κλάματος και ανάλογα να ενεργήσουμε.
Η πιο απλή και συνηθισμένη περίπτωση είναι να κλαίει επειδή είναι μόνο του, ειδικά εάν είναι κουτάβι,οπότε του μιλάμε και προσπαθούμε να το ηρεμήσουμε. Παράλληλα ενημερώνουμε τους ανθρώπους που το έχουν και τους δίνουμε οδηγίες πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα ότι δηλ. θα πρέπει στην αρχή να το αφήνουν λίγη ώρα μόνο και να αυξάνουν το χρόνο σταδιακά, ώστε το σκυλί να είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψουν. Επίσης είναι σημαντικό να τους πούμε ότι πρέπει να φροντίσουν ώστε το σκυλί τους να μην κλαίει( και να μην γαυγίζει) στην αυλή ή στο διαμέρισμα σε ώρες κοινής ησυχίας, γιατί οποιοσδήποτε γείτονας ενοχληθεί μπορεί να καλέσει το 100, οπότε μπορεί να τους επιβληθεί κάποιο πρόστιμο.
Άλλη αιτία που μπορεί να κλαίει είναι γιατί το έχουν δεμένο. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να ελέγξετε εάν παραμένει δεμένο παρα πολλές ώρες ή και μόνιμα, οπότε στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι υπάρχει κακοποίηση και ενεργούμε όπως παρακάτω.
Οι ερωτήσεις β, γ, δ και ε αφορούν κακοποίηση ζώου και ενεργούμε ως ακολούθως.
β. Ειδα εναν γειτονα να δερνει το σκυλι του στο μπαλκόνι του τι να κανω?
γ. Ειδα σκυλακια δεμενα αποστεωμένα κυνηγων στο χτημα τους τι να κανω?
δ.Μια γρια κυρια πνιγει απενειλημμενα τα μικρα της γατας του κηπου της και τα πεταει στα σκουπιδια τι να κανω?
ε.Ενας αρρωστος μαλλον πυροβολει τις γατες με αεροβόλο/ κρεμαει σε τσιγκελι κρεας και τις σκοτωνει/ ριχνει κεζαπι απο το μπαλκονι του, μπορω να κανω κατι α ναι τι?
1η δυνατότητα : Πηγαίνουμε στην Αστυνομία και ζητάμε να καταγραφεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων. Θα βοηθούσε εάν είχαμε και τα στοιχεία του γείτονα ή των κυνηγών ή της γριάς κυρίας κλπ Η Αστυνομία οφείλει να αναζητήσει τον δράστη, να τον καλέσει στο Τμήμα και να του κάνει συστάσεις ώστε να μην επαναλειφθεί το γεγονός. Σε σοβαρή κακοποίηση ζώου οφείλει να μηνύσει τον δράστη αυτεπάγγελτα, κάτι που φυσικά σπάνια θα έκανε από μόνο του το Αστυνομικό όργανο.
2η δυνατότητα : Υποβάλλουμε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα ή μήνυση στην Αστυνομία ή στην Ασφάλεια (εάν ο δράστης είναι άγνωστος), ώστε να κινηθεί αυτεπάγγελτα η σχετική διαδικασία. Δίνουμε και τα πλήρη στοιχεία μας, γιατί θα κληθούμε να καταθέσουμε σαν μάρτυρες.
3η περίπτωση : Εάν πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρή κακοποίηση ενημερώνουμε τον εισαγγελέα και του ζητάμε να αφαιρέσει προσωρινά με διάταξή του το σκυλί από την κατοχή του ιδιοκτήτη και να το παραδώσει σε ζωοφιλικό σωματείο ή σε καταφύγιο ζώων. Γι αυτό στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια του τοπικού ζωοφιλικού σωματείου. Εάν δεν υπάρχει σωματείο ο Εισαγγελέας θα πρέπει να βρει το κατάλληλο μέρος για την προσωρινή φιλοξενία του σκύλου.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις μπορούμε να ενεργήσουμε από μόνοι μας ή να ζητήσουμε τη βοήθεια του τοπικού ζωοφιλικού σωματείου ή κάποιου Δικηγόρου. Επίσης, ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού μπορούμε για αρχή να μιλήσουμε στον ιδιοκτήτη και να τον προειδοποιήσουμε ότι εάν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση θα καλέσουμε την Αστυνομία. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι κάτοχοι ζώων ότι υπάρχει νομοθεσία σε αυτή τη χώρα που προστατεύει τα ζώα και επίσης είναι σημαντικό να μην αδιαφορούμε όταν αντιλαμβανόμαστε περιστατικά κακοποίησης και να μην διστάζουμε να κάνουμε κάποιες ενέργειες. Μόνο έτσι μπορεί να συναιτιστεί ο κάθε αδιάφορος ιδιοκτήτης, με την απειλή δηλαδή λήψης μέτρων σε βάρος του.
στ.ειδα ενα ζωο σε ασχημη κατασταση σε ενα πετ σοπ τι μπορω να κανω?
Εάν το σκυλί είναι σε άσχημη κατάσταση ενεργούμε όπως παραπάνω δηλ. καταγγελία σε Αστυνομία ή Εισαγγελέα κλπ γιατί υπάρχει κακοποίηση . Περαιτέρω, ο νόμοςαναφέρει πολύ αναλυτικά τις συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να διαβιούν τα ζώα στα pet-shops. Εάν υπάρχει παραβίαση αυτών των διατάξεων, ενημερώνουμε την Δ/ση Κτηνιατρικής της Νομαρχίας, η οποία είναι υποχρεωμένη να ελέγξει την καταγγελία και να επιβάλλει κυρώσεις. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο έως 1500 ευρώ και σε περίπτωση υποτροπής μπορεί να ανασταλεί η άδεια λειτουργίας από 6 μήνες έως 3 χρόνια ή και να αφαιρεθεί οριστικά.
ζ, Ο Δημος εριξε φολα στα σκυλια- γατες τις περιοχης μου τι μπορω να κανω?
Εαν έχω αποδείξεις (κυρίως μάρτυρες) καταθέτω μήνυση ή μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα ή στην Αστυνομία για να ασκηθεί αυτεπάγγελτα ποινική δίωξη. Εάν δεν έχω αποδείξεις καταθέτω μήνυση κατ΄ αγνώστων στην Ασφάλεια. Παράλληλα φροντίζω να πάρει το θέμα δημοσιότητα στέλνοντας καταγγελία στις τοπικές ή μη εφημερίδες ή σε κανάλια, αποφεύγοντας όμως να κατονομάσω τον Δήμο απ΄ ευθείας εάν δεν έχω επαρκείς αποδείξεις.
Επίσης, σε κάθε περιστατικό δηλητηρίασης με φόλα πρέπει να κάνουμε τις ενέργειες που αναφέρονται παρακάτω.
η. Καποιος αγνωστος γειτονας ριχνει επανειλημένα φολες στη γειτονια μας τι να κανουμε?
Καλούμε την Αστυνομία επί τόπου, στο μέρος δηλ. όπου βρίσκεται ακόμα το πτώμα ή τα πτώματα, η οποία υποχρεούται να έλθει και να κάνει μήνυση αυτεπάγγελτα κατ΄ αγνώστων. Εάν υπάρχουν κάποιες υποψίες ή στοιχεία ενημερώνουμε την Αστυνομία. Συγχρόνως φροντίζουμε να βγάλουμε φωτογραφίες, ενώ παράλληλα ειδοποιούμε και την Δ/ση Κτηνιατρικής της Νομαρχίας να έλθει γιά να πάρει το πτώμα και να το στείλει σε επίσημο Τοξικολογικό Εργαστήριο, προκειμένου να επιβεβαιωθεί από τον έλεγχο των σπλάχνων το είδος του δηλητηρίου. Εάν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα φροντίζουμε να πάρουμε μια βεβαίωση κτηνιάτρου ότι το ζώο πέθανε από δηλητηρίαση. Εάν δεν καλέσουμε την Αστυνομία καταθέτουμε στην Ασφάλεια μήνυση κατ΄ αγνώστων, παραδίδοντας μαζί τις φωτογραφίες και τη βεβαίωση.
Εκτός από αυτές τις ενέργειες μπορούμε να κολλήσουμε στη περιοχή αφίσες που ενημερώνουν τον κόσμο ότι η δηλητηρίαση ζώων είναι ποινικό αδίκημα και ότι τιμωρείται από το νόμο. Γενικά φροντίζουμε να δώσουμε δημοσιότητα στο γεγονός με την ελπίδα ότι θα αποτρέψουμε τον δράστη από τέτοιες ενέργειες στο μέλλον. Εάν υπάρχει η δυνατότητα επικηρήσσουμε τον δράστη με κάποιο ποσό, για όποιον μας δώσει αξιοποιήσιμες πληροφορίες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, γιατί όσο δεν αντιδρούμε τόσο οι δράστες αποθρασύνονται και ξαναχτυπούν.
θ. Μια φιλη μου πηρε σκυλο- γατο αλλα δεν τον φροντιζει καθολου τι να της πω?
Φροντίζω να την ενημερώσω για τις υποχρεώσεις που έχει εκ του νόμου, ότι δηλαδή πρέπει να φροντίζει το κατοικίδιό της, διαφορετικά υπάρχει κακοποίηση και θα έχει σοβαρές συνέπειες. Από το να της γίνει μήνυση έως να της το αφαιρέσουν με εντολή εισαγγελέα.
ι. Ποιο ειναι το προστιιμο κακοποιησης η φονου ζωου?
Νόμος 1197/1981. Η κακοποίηση, ο βασανισμός και η δολοφονία ζώου είναι πλημέλλημα και τιμωρείται με φυλάκιση έως 5 μήνες ή χρηματική ποινή από 300 έως 1500 ευρώ ή και με τις δύο ποινές